Külrengi bakışlar

Mechulden bir gemi daha kalkar,
demir atar göz bebeklerime, zaman denen ihtiyar,
ve ömür bir kez daha kuþatma altýna girer,
kül rengi bakýþlarýn ardýndan,

ateþten kýyýlarda,
ateþten bir çember sarar zemheri,
dalga boylarý yükselir ateþin,
küllenir yüreðim
yokluðunla,
yangýnlanmýþ yangýnlarýn tam ortasýnda,
güneþ batar
ve bilirim ardýndan gelecek gecem kahýr,

her yaným kül,
her yaným yanýk,
kalemi her sapladýðýmda
küfürbaz ve sessiz harflerime umarsýzca,
karanlýktan gözlerin çýkar karþýma
ýslanýr düþler

vuslatýn yamacýna düþer çýðlýklarým,
isyanlarý diþlerimde parçalanan sabrýmla
büsbütün akýyor gölgem kirli sulara,
is tutmuþ yanýklarým karýþýyor
kara kara bulutlara,

bilmem ki
belkide bir yalnýzlýðýn kýyýsýdýr kenarýnda oturduðum,
bir susuþun,usulca dokunuþudur tenime,
kendimi bulmak için çýkardýðým yangýnlarda,
önce kendi küllerimi bulurum,
sonra senin, parlayan kor alevini,

ardýndan,
zaman yavaþ ilerler
durgun sularýn titreþimlerinde yalnýzlýðýn,
günüme akþamlar çöker,
ve göz kapaklarýma bir karanlýk daha,
tutar bir þiirin bir dizesi elimden,
gözlerine sürükler...

Sosyal Medyada Paylaşın: