Anlaşılmazlığın Gösterişsiz Kıyısında

Anlaþýlmazlýðýn Gösteriþsiz Kýyýsýnda

anlaþýlmazlýðýn gösteriþsiz kýyýsýnda
kadrini bilmediðimiz
daracýk sokaklarýn o en samimi kasveti
bir mutsuzlukta yol aldýk öpülesi
bu bizim tutukluluðumuz

ayrýlýðý terk eyledik ilk mevsim yaðmurlu
sabahlarýn ýssýz koylarýna ayak bastýk
beyaz bekleyiþlere dokunmak için kýs kýs
geçsin diye siyah hastalýk
gözlerimizde biriktirdiðimiz
ilk mevsim yaðmurlu
yalnýzlýk balkonumuz
sen aldýn ayaklarýmý
yapraklara bir baþka üzülüyorum artýk

uzayýp giden ölümdür yaþam deðil
bütün görüntülerin matlaþtýðý anda
uzak aðaçlar kara lekeler býrakýr çocukluðumda
büyüyemem hiçbir zaman üzülme sakýn
ben seni sevdim ya seninle olmasa da ellerim

kýþ zamanlý masal kentlerinde serçelerle dolardým
kuþ gözü odalý bir pencereydi gözlerim sensiz
þimdi beni anlamadýðýný düþünüyor uzak daðlar
uzak köy yalnýzý genç kýzý düþlerinin sadeliði
beni anlamýyorsun en ince ayrýntýda
nolur ayný þarkýyý özle benimle
ayný pembemsi kýrmýzýda birleþsin ayrýlýðýmýz
en azýndan gidiþini paylaþ benimle
olgunlaþsýn aðlayýþlarýmýz
her mevsimdeki sarý benim
her sarýdaki seni sevmek mevsimi
birleþmek istemiyorum sensiz ölmeklerle

Kaðan Ýþçen





Sosyal Medyada Paylaşın: