SON KALE...
Sen yanmadýn ki ben yandým , üstelik bile bile
Yürek tam bir yangýn yeri , þimdi vurdu dile
Bilmem hangi günahýn kefareti , bu çektiðim çile
Lanet olsun þimdi sana ve seni tanýdýðým güne...
Her derdine koþtururken , parçaladým kendimi
Ölüm bile výz gelmiþti , buldum derken dengimi
Senin için sildim ben , tüm kýrmýzý çizgimi
Þimdi gözün aydýn olsun , yýktýn sevgi bendimi...
Baktýðým tüm fallarda , adýn çýkardý oysa
Þimdi bana uzak olsun , aþk dedikleri buysa
Sensizlik dile vursa , çok acýda koysa
Ýstemem artýk seni , bir elinde güneþ bir elinde ay olsa...
Ferhat ýn kalesi düþtü , aþklar size emanet
Sevenlerin makus kaderidir , müebbet esaret
Oysa tek kurþuna bakardý , yokmuþ sende cesaret
Ama sende ne arar ki zaten , o dirayetli basiret...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.