Renkler Ve İnsanlar
Sevgiyle topraðý eþelerken, bahçenin orta yerinde
Saðýmdan ve solumdan
Gülücüklere boðuldum, o an güller içinde.
Meðer ne de güzel, gülüþler daðýtýyorlarmýþ
Etraflarýnda ki, zararlý otlarý söküp atýnca.
Bütün renklerin, yaþamla buluþtuðu an, bu olsa gerek.
O an dile geldi, güller,hep bir aðýzdan, YARADAN hakký için söyle dediler;
En çok hangi rengi seviyorsun diye ?
Çok þaþýrdým, daha önce böyle birþeyle karþýlaþmadýðýmdan, afalladým bir an.
Sonra, Kýrmýzý mý, yok sarý , hayýr ya pembe olmalýydý, en sevdiðim renk.
Söyleyemedim, hepsi bir birinden güzeldi, YARATANDAN ötürü
Þimdi birini seçmeye kalksam, diyerlerinin kalbi kýrýlacaktý.
"Unutmayýn güllerde solar,
Güneþten mahrum býrakýp, gölge yaptýðýnýz anda..."
Sonra, insanlarda güller gibi, renk renk yaratýlmamýþmýydý ?
Ve þimdi bana, en çok hangi ýrký seviyorsun, diye sorarsanýz ?
Ne cevap veririm sizce ?
Ki, ben hiç bir ýrka ait hisetmezken kendimi.
Ve bütün ýrklar bir anne ve babadan türemiþken.
Ben nasýl olurda, birini üstün, diyerini de alçaltarak
Ayrýmcýlýðý dem vurabilirim, bana benzemeyen kardeþlerime...
"Ayný göðü paylaþýrken,
Düþlerimin artýk eskisi gibi, maviye çalmadýðýný sezdim
Susuzluktan çatlamýþ topraðýn, kardeþ kanýný içine sýzdýrdýðýndan beri."
Ve birileri, beslenirken..., birileri de karalar baðlayýp
Kurumuþ topraðý gözyaþýyla doyuruyorsa eðer
Þimdi benim yerimde siz olsanýz, hangi rengi seçerdiniz ?
Ki, bütün renkler kýrmýzýdan türemiþken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.