Ýki bin yedi yýlýnýn yirmi birinci günü Ýzmir Tepecik hastanesindeyim ben bölüm göðüs bölümü.. Yýllar önce bu hastanede görmüþtüm babamýn öldüðünü. Biliyorum kaderin hep acý tatlý aðlarýný ördüðünü...
Bin dokuz yüz yetmiþ beþ tarihti Altý mart perþembe babamýn hayata veda ediþiydi Onu sað ve ölü son görüþüm idi Ýzmir Tepecik göðüs hastalýklarý hastanesinde elemlerimin dibi... Yaþam mücadelem keskin býçaklar üzerinde yürümek gibi.
Otuz iki yýl sonra bu hastaneye sevkedilmek Beni çok sarstý geçmiþ anýlarým.... yüreðime saplandý. Zaten aðrým kalbimde bu hastanede ne iþim vardý..........? Kalbimdeki býçak gibi aðrýnýn bronþit miymiþ sebebi..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.