Adý Ýstanbul Kadýnýmýn. Yedi þehrin yedi destaný yazýlmýþ gerdanýna, Teninde tüm duygular aþka ayaklanmýþken...
Her mevsim yaprak dökerken ömrüm,özlem dolu sokaklara, Çiçeklere küsmüþken gönlüm, Ben bir demet sevdaya tutulmuþum gözlerinde... Adý Ýstanbul Kadýnýmýn,adý Hasret...
Adý koca bir þehir kadýným...ýn... Her mahallesinde kaçamak öpüþmeler, Her duraðýnda bir bekleyiþ zamaný ardýma kattýðým... Ve dudaðýmda bir gülümseyiþ kadýným...
Adý istanbul kadýnýmýn... Kokusu bir boðaz esintisi istinyede emirganda... Ve adý kazýnmýþ izbe meyhanelerin tahta masalarýna. Dökme demirden pencere parmaklýklarýna sarýlmýþ, çocukluðumun aklýmda kalan yaný... Mahalle arasýnda top koþturmanýn, Namahremine haykýrmýþ bir ergenlikle, Karþý geldim ilkkez yetiþkinliðime... Çünkü sevdim adý istanbul olan bir kadýný...
Poyrazýmdý gidiþin soðuk akþamlarda, Ve lodosu yaþardým kavruk teninin kokusunda... Kanadý kýrýk martýlar gibi rüzgarým kayýp þimdi. Çünkü ben kayýp bir þehrin, En güzel kadýnýný sardým kollarýma... Adý istanbul Kadýnýmýn, Adý bir fetih türküsü...
Adý bir hüzün þiiri kadýnýmýn,mýsralarý aþka yazýlmýþ. Dokunuþlarý sokak çocuklarýnýn masun yüzünden daha temizken, Ben bir bakýþa kirlendim gözlerinde… Bir kar tanesiyken akþam karanlýðýnda süzülen, Kirpiklerinde eridim daha dudaklarýna eremeden… Yenildim ben bu koca þehre, Yenildim kadýným…
Ýstemem baþka þehir girmesin kanýma, gün batýmýnýn kýzýl busesinde… Yer gök selama durmuþken kubbelerinin gölgesinde, Sen de sar beni sinene Ýstanbul kokan kadýným… Boynuma doladýðýn kollarýndan köprüler yapayým, Nefesine hasret nefesime.. Al Beni kadýným, kaybolayým… Kaybolayým ki benliðimi sende bulayým…
Adý Ýstanbul yarimin… Siren seslerine karýþýr yüreðimin feryadý. Yan kesici gülüþlerine kaptýrmýþken otuz sekiz yýlýmýn adamlýðýný, Seve seve can verdim kara gözlerinin arka sokaklarýnda… Bin kez dirilmeye deðil, Bir kez delikanlýca yanmaya geldim koynuna… Adý yok geçmiþimin… Ve þimdi ihbar ediyorum, Adý Ýstanbul katilimin…
Ömer Tomruk Sosyal Medyada Paylaşın:
marklinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.