ERKEKLER AĞLAMADAN ÖLÜRLER...

sol kolunun sol nabzýnda atýyordu can
ve sol böðrünün sol üstünde ölüyordu
anbean adam

yine de bir þeyler bekliyordu zamandan
tatsýz dudaklarýnda ölmüþ tüm sözlere raðmen

laçkalaþmýþ bir gündü onun için
oturup koltuðuna düþündü
neden ve niçin

ne çok þey kazanmýþtý düþlediði mutluluk adýna
ve ne çok þey kaybetmiþti þimdi
hiç olan uðruna

ecel miydin bana sen
ecel miydin ömrüme
dedi adam fersizce

dalgýndý gözleri
ve sonu olmayan bir gurbetin gözcüsüydü þimdi

çevirip baþýný tek kanatlý dar pencereye
dokundu günün alnýnda ýþýksýz kalmýþ perdelerine

saldý bakýþlarýný önünde uzanan kör sokaðýn sol köþesine
dayanamdý yüreði
terkedildiði bu yola bakmaya
"ölüm ektin ömrüme zalim" diyebildi ancak
getiremedi cümlenin sonunu
titredi dudaklarý hissizce
yýðýlýp dizleri üstüne o koca adam
aðladý b/ahtýna

unutacaktý....unutmalýydý da

b/azan geceden
b/azan hiç þeyden
b/azan her þeyden
b/ekliyordu

b/eklediði neydi

çoðu zaman gýrtlaðýna kadar doluydu
kaç dünü unutup
kaç sab/ahý karþýlasaydý
bilmezdi
say say günler bitmezdi

dört metre kare odasýnda tek baþýna
k/anýnda sön/dürüyor son iz(marit)ini
boðuþuyor ýsýran hatýralarla
iliklerine kadar boþ
kaný çekilmiþ
yaþarken ölmek
meðer buymuþ

bazan
yer çekimi bozuk kör dün/yasýnda büyürdü
ateþler üstünde ayaksýz yürürdü
görmez olmuþtu var olan t/onlarca gerçeði gözü
sahiden bu adam
kör(müy)dü

göremiyordu güneþi bir türlü
ýsýtma beni der gibi y/anarak direniyordu
saçlarýný izinsiz okþayan rüzgara ne demeli
ya þakaklarýn da z/amansýz boy gösteren
soysuz kýþ mevsimi

d/okunma zaman

d/okunmayýn b/ana diyordu

o þimdi koca bir buz deniziydi

sýrtýný aysberge dayamýþ bir yalnýzdý

býçak sýrtý bir ayaz kesiyordu durmadan bileklerini
ve k/anýnda
sayýsýz a/sýrlar devriliyordu

aynada gördüðü resim kimdi
insan kendine nasýl bu kadar yabancý oabilirdi
söylemek zor gelsede
gerçeði biliyordu

gördüðü kendi deðil
gidenin gölgesiydi

ondandý güneþ gündüz de deðil
gece de düþ diye aranýrdý

son umut

bir bakýþ
bir gülüþ
ve tatlý bir söz geçti gözlerinin önünden
son resmide sildi fersiz hatýra defterinden
kapadý kirpiklerini adam

bir cehennemdi yine görünen...




on-altý-mayýs-iki-bin-on...humeyra...


Sosyal Medyada Paylaşın: