İstemiyorum Sensizliği
Dün yine boþ sokaklarda aradým sevgimizi
Gökyüzündeki yýldýzlara sordum yerini
Prangalara vurdum ümitlerimi
Yaðmurlarla bekledim gelmeni
Bugün aðlýyorum ben yine
Küçük çoçuklar gibiyim anlam veremedim halime
Iþýðýn içinde karanlýkta kalmýþ gibi
Aklýmdasýn her saniye
Ufacýk yüreðimle sevdim seni
Esen rüzgarda duydum sesini
Ýstemiyorum artýk ben sensizliði
Hangi insafsýz aldý sený
Kabuslar gördüm gittiðin günki gibi
Çýðlýklarla uyandým geceleri
Aðladým aðladým bende her seven gibi
Bulamadým bulamadým bir sen gibi
Dalgalarla boðuþacak gücüm yok artýk
Ya teslim olurum bu ölü denize
Yada çeker giderim busefer bende
Caným acýyo caným yanýyo yine anne
Kimlere sorayým seni söylesene
Çölleremi düþeyim mecnun gibi bende
Onlar sevgisini hissederken uzakta bile
Varlýðýný bile hissetiremedin bu son gidiþinle
Artýk geceleri gökyüzüne bakmýyorum
Karanlýktan korkmuyorum
Rüzgarlarý dinlemiyorum
Ben mecnun olamýyorum
Artýk ben senden vazgeçiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.