ANLARIM!..

Hangi günah hangi suç beni mahkûm eyledi;
Gözlerine “Ben gibi” “bakmadýn” de anlarým…
Hangi kendini bilmez ne duydu ne söyledi;
Kalbimi alev alev “yakmadýn” de anlarým…

Her derdinle üzülüp parçaladým kendimi;
Ölüme göz kýrparken ölüm sandým dengimi;
Yýktým viran eyledim, içimdeki bendimi;
Çekinme… Gurunu “yýkmadýn” de anlarým…

Senin olduðun yerde uzaklar bir karýþtý;
Þefkatin meleklerle hicretine varýþtý;
Gözyaþým durduk yerde efkârýmla yarýþtý;
Yalandan yanaðýmdan “akmadýn” de anlarým…

Yakýp, yýktýn sus dedin, üstelik bile bile;
En olmadýk sitemler böyle gelirmiþ dile;
Önümde aðrý kadar çek dediðin bir çile;
Baktýðým tüm fallarda “çýkmadýn” de anlarým…

Derdimin gül bahçesi gülüm sana emanet;
Ben yanarým yakmadan, külüm sana emanet;
Can bedende sað iþte, ölüm sana emanet;
Fýrsat geçti eline “sýkmadýn” de anlarým…

Ali ALTINLI – 15/05/2010
Saat: 16:47

Sosyal Medyada Paylaşın: