SİLİFKE KEKLİĞİ
Daðýnda ararken düzünde buldum,
Þakþak ötüyor, Silifke kekliði.
Gülmemiþ ömrümün güzünde kuldum,
Süslü geziyor, Silifke kekliði.
Ah onu þöyle bir yakýndan görsem,
Kendimden geçerek olurum sersem,
Sevdiðini söylese, caný versem,
Tek, tek sekiyor, Silifke Kekliði.
Ýnce yürüyüþü nazý anlatýr,
Paslanmýþ kulaðý açar çýnlatýr,
Bir tek ötüþüyle yeri inletir,
Aþka þakýyor Silifke kekliði.
Olmayan aklýmý baþýmdan aldý,
Sessizce geceme düþüme daldý,
Aþký bilmez idim dertlere saldý,
Kalbe akýyor Silifke kekliði.
Yaralý kalbimin merhemi oldun,
Boþ olan gönlüme bahçeme doldun,
Ben seni ararken sen gelip buldun,
Bana bakýyor Silifke kekliði.
Dursunî’ye özel o ötüþünle,
Vardýkça uzayan son gidiþinle,
Uyanmam her halde mest ediþinle,
Busen diriltir, Silifke kekliði.
05/11/2006
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.