alýp kendimi gitmeden önce burdan uzaklara çekip üstündeki gölgemi gitmeden baþka diyarlara bana bir söz ver katilim tek bir söz ver bana son kurbanýn ben olacaðým son acýmasýzlýðýnda
toplayýp parçalanmýþ kalbimi avuçlarýmda yol alýrken silerek gözlerimdeki son yaþlarýmý uzaða savrulurken kapýdan çýkarken bana bir söz ver tek bir söz ver bana bir daha çektirmeyeceksin bana çektirdiðini hiçbir aþýða
þimdi sonkez ayrýlýðýn þiiri düþüyor acýlý dudaklarýmda son hatýralarýmý yeller alýyor senden çook uzakalara kýzgýným dargýným bu sözü vermezsen sen bana son katlettiðin duygular benimdi ve olmayacak bir daha
bana söz ver katilim aðlatmayacaksýn hiçbir gönülü bna söz ver katilim kimseye yaþatmayacaksýn hüznü bana söz ver katilim oynamayacaksýn duygularla bu sondu bana söz ver katilim çektirme çekme acýsýyla kýsa ömrü
uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
eski_yara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.