Gel

Hiçlerle dolu vuslat,
Heple doluyum ben, firakýn ortasýnda.
Hiç gelmedin sen, hep gittin uzaða,
Yetmez mi sence? hadi gel.

Milyonkere gitsen,
Bir o kadar gel derim.
Ayrýlýðý çok yaþadýn birde beni gör,
Merak et ve yenil.
Milyonda bir olsada gel.

Gecelerim sen dolu
Sensizliðe raðmen.
Bir senin yerine bin hayalin teselli.
Sensizlik uyutmadý, yýllarca hayli gece.
Þimdi sen uyutma; sevindir de gel.

Seni öyle sevdim ki;
Öyle büyük ki sevdam;
Ýnan sen bile yetmezsin ona.
Ta ki anlayana dek.
Bu imkansýz olsa da,
Biraz olsun ruhumu
Dindirmeye gel.

Sitemlerim kendime,
Sana hiç kýzmýyorum.
Soruyorum yinede,
Ruhun nerede senin?
Var mý öyle bir þeyin?
Varsa yanýna al da,
Sonra bana gel.

Vicdansýz demiyorum
En karasý sende.
Unutmaya sýðýnma
Karasý benim çilem.
Elini tam oraya...
Vicdanýna koy da gel.

Ben anlýyorum seni,
Tekdüze yaþýyorsun.
Hayatýn pençesinde,
Dönüp dolaþýyorsun.
Küçücük þeyler ile
Eðlenip coþuyorsun.
Ayný küçücüklere,
Takýlýp düþüyorsun.

Senin þansýn ben degil;
Bendeki büyük sevda.
Nice maniye raðmen,
Ve nicelerin içinde;
Seni seçti sevdam,
SENÝ SEVÝYORUM.
Bu iki kelimeyi
Görme! taný gel.

Haydi kýpýrda biraz
Kýr inadýn zincirini.
Meyillendir kendini
Anlayýþ kavramýna.
Pes olmasýn dönüþün,
Az da olsa sevdamý,
Anla öyle gel.

Beni yakan bu ateþ,
Seni ýsýtmadý mý?
Yada verdiði ýþýk,
Aydýnlatmadý mý?
Benim dünyam karanlýk,
Seni bekliyorum.
Þimdi bitir acýmý,
Daha fazla uzatma,
Bekletme, bekleme gel.

25.04.2006
Milano

Mahmut Buðrul
Sosyal Medyada Paylaşın: