gözlerini zifiri karanlýk bildim baktýðýmda görmiyim tenini diken bildim dokunmaya asla yeltenmiyim ve nefesini zehir bildim asla içime çekmiyim varlýðýnda deðil yokluðunda ölümü iyi, eyledim
saçlarýný dar aðacý eyledim dokunmadým kaçtým yüzünü duvar bildim aynalarda kendime baktým hançer saydým ellerini bu tenimden uzak tuttum varlýðýnda deðil sevgili yokluðunda ölümü sevdim
adýný kalbime hayin yazdým anmak söylemek olmasýn seni gözlerime ölüm diye çizdim bakmaktan kaçýnsýn ve ulaþýlmaz yazdým seni uzak ayaklarým yeltenmesin varlýýðýnda deðil sevgili yokluðunda ölümü iyi eyledim
sesini çýðlýk bildim ürküten duymak istemedim resmini çöl bildim asla bahana bakmak istemedim seni ömrüme yokluðunda ölüm diye yazdým varlýðýnda deðil yokluðunda sevdim orda terkettim
uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
eski_yara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.