gecenin en mahrem saatinde namussuz yalnýzlýk sýzarken bedenime nurtopu hüzünler doðururum birbirine benzeyen her yeni güne. oysa; yazamamanýn sancýsý dolaþýrken kasýklarýmda isimsiz kalan þiirlerime aðlarým...
kozasýndan sýyrýlan kelebek misâli düþlerimde özgürlüðe kanat çýrparým...
direnirim içimde kalan umut kýrýntýsýyla. amma velâkin; hangi kapýyý çalsam kimi zaman arkasýnda yine yalnýzým...
özlem
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.