MEĞER

Hergün gözlerimi aðlatan,
Bir duvar gibi kalbimi saran,
Seni düþünmekten beynimi yoran,
Meðer sevdanýn acýsýymýþ.

Derdine ortak olan bedenim,
Uðruna harcanan gençliðim,
Herþeye raðmen vazgeçemediðim,
Meðer dostluða iþaretmiþ.

Yalnýzlýðýnda idare eden,
Umudu gözlerinde sönen,
Üzüntülüyken bile mutlu görünen,
Meðer çaresizligindenmiþ.

Üzüntüyü gözlerime yansýtan,
Baþýný omularýma koyan,
Tek beden misali ayakta duran,
Meðer cana can katmakmýþ.

Gündüzümü geceye çeviren,
Karanlýðý gözlerime indiren,
Sevincimi yüreðimde eriten,
Meðer ayrýlýðýn korkusuymuþ.


Sosyal Medyada Paylaşın:

SACİDE CEYLAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEN VE BU ŞEHİR SENDEN SONRA YALNIZLIĞIM VEFASIZ MEĞER ÖYLE İŞTE