Sýrtýmý döndüklerim, gölgem
Gölgeye gölge düþüren sen
Gözlerim ýþýk körü
El yordamý tuttuðum düþünceler
Ya parmak ucu çizgilerimi
Ya bileðimin geçitlerini keser
Soluksuz sonsuzluðun aðýtý
Boþluða asýlan þah damar
Akarý, kýyýya aþina yaban
Ateþ tadýnda eksiliþiyle
Kýyý kendine ezeli düþman
Dem vakti kýzýlýnda çýnlar adýn
Erginlik kör kuyu dolusu karanlýk
Uykuyadýr azýlý ferman
Sýzým sýzým düþlerden
Çýðlýk çýðlýða uyanýklýk ondan
Bebeðin cennet kokusunu yayar
Eðreti duyumun yüze ekleniþi
Bir gülüþün utanca açan çiçeði
Melez özlemin göðsünde büyür
Kökü mavi yapraklarý çile rengi
Gölgeler içinde aslýma
Ýkinci el umutla rehin verdim
Þimdilik tüm nefesimi
Iþýðýn merhametinde giz
Çýrýlçýplak yaþamak hevesim…
Hep böyle miydi hayatýn dili
Kekeme sözleri
Hep mimli miydi hüzüne
Sahi unuttum
Ýlk cümlesi neydi ?
Daðýlmýþ aðzýndan doðan güneþ
Hangi þafak zikriyle batýdan sökün etti ?
Isýnmýþ su
Isýnmýþ toprak, hava
Ve kýzýþmýþ çýplaklýk
Bahar avuntusu
Þimdilik isyanýn sesi
Leylâðýn eflâtun hatýrýna
Tüm birikenlere inat
Zemherinin hasýr altý ediliþi
Varsýn kanat çýrpsýn
Zulüm zulmün göðüne
Dert derdin üstüne
Leylâklar açmýþ bak
Kýsacýk ömründe
Gülüþler giydirmiþ eflâtun rengine
Þükran AY