GÜZ GÜNCESÝ
Öylece duruyor içimde,
Son savaþýmýn enkazý…
Ilýk bir sevda gecesinin,
Ekim kokan yalvarýþlarýydý,
Bu ilk vedada gözlerimden süzülen…
Güz güncesi gibi
Dökülürken özlemler
Peþin sýra dilimden,
Ben bir gülüþe sevdalandým,
Göz, dudak, ten dururken…
Rüzgâr öperken her daim
Oynaþan saçlarýný,
Eylüle ziyan þarkýlarda,
Kýrdým camdan cesaretsizliðimi.
Yandý içim yandý baðrým,
Alnýna dokunmuþtu
Kurumuþ dudaklarým.
Biri uykumu örtsün üstüme,
Âþýk oldum olalý üþüyorum…
Ömer Tomruk
11/05/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.