kır zincirlerini
Gülüm
çekinme bak güneþe
kýr zincirlerini
tutsak olma geçmiþe
býrak gülecekse gülsün gözlerin
asma yüzünü
çiçeðin renginden sana ne
sen içindeki yaban otu temizle
renk renk tomurcuða dursunlar
ve
her sabah
korkmadan açsýnlar
gülüm
kaldýr baþýný
bak gökyüzüne
önce gözlerin kamaþýr
sonra alýþýrsýn
yavaþ yavaþ bir resim belirir
yakamozlarý
parýltýlarý
sert dalgalarýyla
denizi görürsün
ve
koskoca yüreðinde kaybolursun
masmavi sularýnda
bir sandalda düþün kendini
býrak serin sýcak kollarýna
akýntýya kürek çekme
götürdüðü yer meçhul deðil
er geç çýkacaksýn karaya
senden önce çýkanlarýn
ayak izlerini göreceksin
sende yürü gülüm
yosun tutmasýn yollar
hatta koþarak
bildiðin en güzel þarkýyla
sen koþarken
yýldýzlar kayar önünde
yayýndan fýrlamýþ ok gibi
saplanýr ufkun bir yerine
gözlerin dalar ardýndan
ve bir kahpe kurþun deðer sineye
sanma alýr unutturur
silebilir izlerini ölüm
binlerce yürekte dönersin geriye
belki bir su damlasý
damarlarýnda karanfilin
kardelen olur açarsýn baharda
daðlarda bir efsane dolaþýr
gizemli
sevecen
yayýlýr dilden dile-destanlaþýr
bir güzel kýz söyler türkünü
suretini iþlerken kilime
analar ninni tutar adaþýn bebelere
ekinde-tütünde
fabrika düdüðünde
çatýlýr mavzer gibi bir çýnar gölgesinde
bir güneþ olur doðarsýn bir gün
anadolunun orta yerinde
h.kesimoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.