ÜZÜLDÜM

Üzüldüm dostumu kýrýk görünce
Derdine dermaný olabilmedim
Yarýsý açýldý merhem sürünce
Hiçbir acýsýný silebilmedim

Çaresiz uzaktan baktým seyrettim
Acýsýný ben kendime meylettim
Kederi kederim haktan nezrettim
O gözyaþý döktü gülebilmedim

Yüzünde her nokta bir-bir kýrýþtý
Benimse yüreðim korktu karýþtý
Çare olmak için kalktý yarýþtý
Derdinin çaresin bilebilmedim

Baþýný hüzünle eðince yere
Çaresiz aðladým öldüm bin kere
Dostumun kederi gelince sere
Dünyanýn sefasýn sürebilmedim

Bende sen olmanýn yolunu buldum
Hakký seven sevgi diyen bir kuldum
Bende sen olunca hakka kul oldum
Rabbim çaðýrýnca kalabilmedim

Dostu dostla bir kefene koymuþlar
Sevenleri bir katarda saymýþlar
Her birini bir cennete yaymýþlar
Rabbin huzurunda kalabilmedim.

Mustafa Göktekin


Sosyal Medyada Paylaşın: