Yokluðun içimde fýrtýna önceki bir sessizlik Her zamankinden daha çok durgunum, her zamankinden daha çok yaralý. Rüzgarda yolunu þaþýrmýþ bir kelebek misali salýnýyor.. Cansýz bedenim sensizliðin girdabýnda..
Yokluðunu kabul etmek böylesine zorken, hiç olmama ihtimalini düþünemiyorum bile. Bekleyeceðim seni. Zor olacak, çok zor olacak ama bekleyeceðim Bu yarým yüreðin diðer yarýsý, yani sen... .Geleceksin deðil mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Peacecnyt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.