Usanmadan anlatýrdý
kalemim,
Dizeler art arda sýralanýrdý
Gözümün önüne gelince
sevdam,
Ýþte o zaman her þey noktalanýrdý…
Seni düþlerimde yaþadýðým
o karanlýk sokaklarda,
Kazýdým adýný
terk edilmiþ duvarlara.
Seni arardý gözlerim
baktýðým her yerde,
Sanki bir tesadüf,
bir mucize karþýma çýkartacakmýþçasýna…
Bir silâh patlardý yüreðimde,
Senin yokluðunu haykýrýrdý.
Ama duvardaki adýn bile,
“Hayýr” derdi yüzüme gülümseyerek…
Tellerden akan kanlý gözyaþlarýmý
ve de seni, sevdamý,
Unutamadým hiçbir zaman.
Terk edilmiþ o duvarlarý,
terk edemedim hiçbir zaman…
Efe Ulaþ