Ölüm sessizliðinde her yer Tenha bir köþede çýrpý dalýyým Çekin üzerimdeki gezinen yabancý ayaklarý Aðlayamýyorum Sessizliðimde büyütüyorum hýçkýrýklarýmý Benliðimde ne çok kiþiliksiz izler Caným çok yanýyor Noterdam’ýn kamburu sanki Sýrtýmda bir yýðýn çöp Taþýyamýyorum
Devler mi küçüldü, yoksa cüceler mi büyüdü Okuduðum masalda bir terslik var Rüzgârýn yönü belli deðil Her yönden esiyor Ne çok zindan, ne çok uçurum Adým baþý yoksulluk, yalnýzlýk Yýlýþýk tebessümlü, kara gözlüklü adamlar ne de maharetli Bir elleriyle elma þekeri sunarken Diðeriyle çocuklarýn geleceðini çalýyorlar Heybeleri ne kadar da derin Dolmuyor bir türlü Masum yüzlerinde ölgün gözleri Kandýrýlan çocuklar mutlu
Ah!.. Bu karanlýk Her yer zifiri Ruhum sýkýlýyor sevgili Sen de yoksun Görmüyorsun Etrafýmda kasvetten elbiselerin içinde insanlar Kan kýrmýzýsý, kýzýlcýk þerbeti içiyorlar Tanrý’nýn sessizliðinde sýðýnmýþlar dua’lara Bir ýþýk bekliyorlar, karanlýðý yýrtan
Korkuyorum Gölgeler çok kuytu D/üþüyorum Artýk mutlu insanlarýn diyarlarýna uçmak istiyorum “Uç uç böceðim annen sana terlik pabuç alacak” Uður böceklerim nerede? Günebakanlarýmýn boynu bükük
Sahi!... Güneþi kim sakladý ?...
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim ..Saygýlarýmla.....Sevgiler........
11/05/2010 Ankara Ayþe
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.