Sýyrýlýþý gibisin bulutlardan hilâlin, Seyrine doyum olmaz, kalýr gözlerim sende. Benliðinde yok oldum, büyük senin vebalin, Ancak sevgiyle yaþar, iki can bir bedende.
Her cefana yýllardýr seve seve katlandým, Seni her görüþümde kuþ gibi kanatlandým, Sevdalý gözlerinden, yalaným yok, udlandým, Güller bir baþka açar yüzündeki handende.
Kar yaðdýrdýn çöllere, dondu güneþ ayazdan, Dil-i suzan sönmüyor, yanýyor geçen yazdan, Cuþ-u huruþ sevdalar alýnýr mý kem sözden? Þevk mi kalýr insanda aþk ruhundan gidende?
Uyamadým bir türlü, bilmediðim tarz mýsýn? Kalbimi sallýyorsun, hareket-i arz mýsýn? Sevdamýn tepesinde, altý yüzlü gürz müsün? Yok ettin beni sende, kalmadým ki ben bende.
Ey vâkýf-ý esrarým, sýrlarýmý eyle faþ, Kim niye yanýyormuþ, kim dökmüþ gözünden yaþ? Sevgiyle basmýþ olsam erirdi baðrýmda taþ, Sýrýlsýklam aþýðým ter kalmadý ki tende.
Ümit’i lal eyledin, artýk yazmýyor kalem, Dört dörtlük sevdim seni, namerdim varsa hilem, Bitecek biliyorum, öldürdüðün gün çilem, Ölene dek bu garip uðruna olur bende…
Ümit Zeki SOYUDURU Ankara – 23.04.2010
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit zeki soyuduru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.