VAZGEÇ GÖNÜL
Gönül vazgeç, bu sevdadan,
Su görmüþ tuza döndürür seni…
Alnýna yazmamýþsa Yaradan,
Mangaldaki köze döndürür seni…
Yeþilken dönersin kupkuru daða.
Hazan düþer baharda yapraða.
Diri diri sokar seni topraða.
Yollardaki toza döndürür seni....
Sanma ki o yar senin gezegenin.
Karþýlýksýz sevgi olur senin ezenin.
Bozulur durur iþleyen düzenin,
Ayar tutmaz saza döndürür seni…
Sanma ki bu yürek demirden.
Sevmiyorsa ne gelir elden.
Sevmeyen insan anlamaz halden
Çöplükteki beze döndürür seni...
Sevme gönül, seni sevmeyen yari.
Budur garip MEHMET’ in kaderi.
Üþütür, olurda kutup rüzgarý,
Yaz gününde buza döndürür seni…
_______ MEHMET ASLAN________
_______ Sarayköy,09.05.2010 ______
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.