Bugün, Anneler Günü Değil...! (Empati Şiirleri - 3)

Bugün, Anneler Günü Deðil...!
Gazeteler yazýyor, büyük büyük puntolarda,
Televizyonda konuþuluyor, farklý aðýzlarda,
Herkes söylüyor, bugün anneler günüymüþ,
Gözü yaþlý her ananýn, sessiz düðünüymüþ.

Duydun mu? anacým, sakýn üzülme, aðlama,
Ben gurbetteyim ama, sen yüreðini daðlama,
Göz yaþýn dursun, koy o mendili bir kenara,
Bugün senin gününmüþ, vur kendini halaylara.

Çocuk yaþta bir anasýn, ama yüreðin büyük,
Dokuz ay taþýmýþsýn, zayýf bedenin bükük,
Belki ’bugün’ olacak doðumunda, ölümün,
Ama sevinmelisin, bugün senin de günün.

Ey þehid anasý, senin oðlun þimdi toprakta,
Acýsý hala yüreðinde, resmi de baþ ucunda,
Hergün bakar aðlarsýn, hatýrasýyla yanarsýn,
Bugün senin gününmüþ, artýk güler oynarsýn.

Hey yüreði yaralý, elleri nasýrlý, güzel anam,
Ömrünü tarlada, kah ahýrda geçiren anam,
Tarlaya gitmeyesin, Sarýkýzý da saðmayasýn,
Bugün senin günündür, sakýn çalýþmayasýn.

Tek kýzýný, Fýrat suyuna verdin be anam,
Gelinliðiyle gitti, senden baþka kime gam,
Yüreðinin yarýsý, biricik yavrun du, O senin,
Bugün senin de günün, gül artýk, hadi sevin.

Baþýn saðolsun gülüm, ananý kaybetmiþsin,
Mezarýn üzerine, sevdiði çiçekleri dikmiþsin,
Her anneler gününde gözyaþýyla dolmuþsun,
Bugün senin de günün, tekrar baþýn saðolsun.

On çocuklu anasýn, uðraþýp dur bu sýfatla,
Kocan býrakýp gitmiþ, yüzünde bin tokatla,
Hayatýn aðýr yükü de tam sýrtýna yüklenmiþ,
Ama sen üzülme, ’bugün’ derdin bitecekmiþ.

Sen ki, çocuðunu kazaya kurban vermiþsin,
’Nereden çýktýn be þöför, Yavrum! ’ demiþsin,
Yýllarca yüreðin yanmýþ, göz yaþýný silmiþsin,
Bugün senin de günün, haydi eðleneceksin.

Sen anasýn savaþýn içinde, peki suçun ne?
Gece yarýsý uykuna düþen bombalar da ne?
Harabeye dönen yuvaný, unutup silecekmiþsin,
Bugün senin gününmüþ, biraz gülecekmiþsin.

Senin çocuðun olmadý, ama sen de anasýn,
Býrak bu derin yaran, senelerce kanasýn,
Analýk yüreðinde, bütün çocuklar senin,
Bugün senin gününmüþ, hadi bakalým sevin.

Sen ki küçük yaþýnda, anadan ayrýlmýþsýn,
Bir yerlerde yaþýyor, aramýþ bulamamýþsýn,
Büyümüþ özlemiyle, sanki daðlar aþacaksýn,
Bugün en acý günün, bilmem ne yapacaksýn?

Senin evladýn yok mu? , Huzur evlerindesin,
Yine de diyorsun, ’aman kimseler bilmesin’,
Gözlerin kapýda fakat, gelmezler biliyorsun,
Bugün senin de günün, sana da kutlu olsun.

Hey gidi Kara Fatma, iþitip, duyar mýsýn?
O daracýk kabrinde, huzurla yatar mýsýn?
Yaptýðýn hizmetleri, sence, millet anar mý?
Bugün senin de günün, hiç haberin var mý?

Hz.Amine anamýz, daha seni anmadým mý?
Cihan güneþi Peygamberi, doðurmadýn mý?
Düþündüm de, seni bilmeyen bir ana var mý?
Bugün senin de günün, unutmak yakýþýr mý?

Þimdi sözüm herkese, hepsini okursanýz,
Belki siz de anasýnýz, sözümü anlarsýnýz,
Koca bir yýl içinde, hadi bir günle sevinin,
Bugün sizin gününüz, þimdi buyrun eðlenin.

Dostlarým, bana kýzmayýn, sitem tutmayýn,
Onlarý yýlda bir günle de, boþuna avutmayýn,
Sevgiyi göstermek için sýnýrlar da koymayýn,
Analarýnýz için hiçbirþeyin hesabýný yapmayýn.

Anneler günü bugün deðil, yaþatana her gündür,
Evladý baðrýndaysa, anaya, hergün düðündür,
Kulaðýnda çýnlayan, ’anam benim’ bir gülüþ,
Yavrusunun mutluluðu, ona tam bir cümbüþtür.

Metin Eser
Sosyal Medyada Paylaşın: