sen aklýma düþende çið düþen çiçekler gibi tatlý heyacan duyuyorum, esmer tenini gördüðümde, bakýþlarýný sabah güneþi diye izliyorum, sen ne dersin bilmiyorum ben buna ruh yarenliði diyorum,
yüreðimde mutluluk hissettiðimde seni burada buluyorum, gülen çehreni görünce seviniyorum, seninle karþýlýklý bakýþýyorum, olmadýðýnda su arayan çöle dönüyorum, sen ne diyorsun bilmiyorum ben buna sevda diyorum,
akþam oluyor gözlerimi kapýyorum, geceye senin adýný koyuyorum, ellerimi saçlarýna uzatýyorum, seni düþlerimde, ruhumda buluyorum, sen ne diyorsun bilmem buna ben ruh yareni diyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.