An-la-ta-mı-yo-rum

An-la-ta-mý-yo-rum


Müsvette bir kaðýtmý aþklar karalayýp durduðumuz
Tükenmez bir kalemmi zaman bitmeyeceðini umduðumuz
Meskenimiz mi bu toprak,bu þehir,bu karmaþa
Göbek adýmýz adem,ayrýlýk rumuz


Matemi var siyahýn,beyazýmýn düðünü
bugün dokunmayýn bana,hayallerimin zifaf günü
sormayýn þaire nerden bilsin yok’u
yaþayan her kelime bir harfin ölümü

Unut diyesin geliyor belki,her þeyi unut
Söyle bana hangi aðacýn dalýnda asýlý umut
Sen þarkýlar söylerken,ben þiirler toplayayým
Ben uykulara dalarken,sen rüyalarýmý tut

Çekip gidesin geliyor belki,yaþamak gözden ýrak
Þelaleler çaðlar içinde,oysa gözlerin kurak
Bir bavul dolusu mutluluk al yanýna,birazda özlem
Keder kullanýlmýþ bir elbise, onuda bana býrak

Balý alýnmýþ her petek gibi tatsýz ve anlamsýz
Sana kurduðum her cümle gibi düþük ve imlasýz
Mecazi anlamda söylerdim seni seviyorumlarý
Senin kurallarýn vardý aþksa kuralsýz

Neden güldüðünü bilmeyen bir deli aðlamasý hayat
Bu son tren belkide,biletsiz bindiðim son seyahat
Bütün yollarýn keþiþtiði nokta iki kalp arasý
Yaþamaksa nefes almak,kuru bir inat

beni bir sen anlarsýn sanmýþtým,birde yaðmur
Yaðmur yaðdý geçti,sen bari dur
toplandý tüm kozalaklar,kelebekler öldü
kokusu sindi üstüme acýnýn,acý kokan ýhlamur

Bedava daðýtýyorum düþlerimi gülüþlerim bedava
Avukatým yok ,katipsiz bu dava
tek þahidim þu yorgun gece,birde topal kalem
Ne sen gerçeksin ne ben her þey palavra



An-la-ta-mý-yo-rum
bitiyor kalem
bitiyor gece
bitiyor aþk

An-la-ya-mý-yor-sun







Sosyal Medyada Paylaşın: