MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Dolu Vurgunu
GulBeyaz
Dolu Vurgunu
Ne çok sarýp sarmaladým kendimi
Üþümemek için yokluðunun ayazýnda
Oysa kendini avutmakmýþ sadece
Küçükken kollarýmý dolayýp boynuna,
Küçük avuçlarýmý ýsýtýrdým koynunda
Anladým ki; O zamanlar üþümek
Tenimin ürpermesinden ibaretmiþ.
Þimdilerde anlýyorum
Üþümek;
Piç kalmakmýþ hasretin eþiðinde,
Gecelerin, rutubetli karanlýðýnda boðulmakmýþ,
Kader denen kahpenin koynunda,
Ruhsuz seviþme dramýný sahnelemekmiþ!
Üþümek;
Dizlerimde ki kabuk baðlayamadan
Yeniden kanayan yaralar,
Acýya aþina gecelerde
Akan damla damla kan,
Sýtma nöbetlerinde geçen bir ömürmüþ
Þimdilerde filize durmuþken dallarým
Yine dolu vurgunu her bir yaným!
Artýk sarsam da kendimi sýký sýký
Yokluðunda üþür canýmýn orta yeri!
g.sarýoðlu
yaþ kaça deðerse deðsin, annenin baharý hiç geçmezmiþ meðer ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GulBeyaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Peygamber Çiçekleri Ekiyorum
Güneşin Ardından Koşan Çocuklar
Zeytin Dalı
Kaç Kez Ölür İnsan
Şizofren Şiirler
Dilan!.
Çeşmi Siyahım!.
Söz Bayım
Gülümsüyorum
Kardan Adam