gözyaşı

Tanrým sevgili yap beni!
Onun kelimeleriyle konuþayým!
Kokusu olayým!




Gözlerimi kaybediyorum.
Maddeler sýyrýlýyor aðýrlýðýndan.
Ölüm lir çalýyor.
Ýpek yumuþaklýðýnda
Kuþ tüyünde huzurum diyor.
Özlemin bana…



-Ölüm, diyorum
Ne güzel gülümsüyorsun.
Avuçlarýný uzatýyor gözyaþlarýma:
Veriyorum.
Ama sevgilim kalýyor bir yanýmda…





Tanrým Sevgili yap beni!
Öyle bir
Ve o derece olmalýyým ki sevgili;
Dolaþtýðým yerlerde “Bir zamanlar buradaydý…” diyebileyim.



Çürüsün gözlerim, oyulsun kulaklarým.
Ne elimi, kolumu, bacaklarýmý hissediþim;
Ne de ben olduðumu hatýrlayan bir hafýzam kalsýn…



O kadar Sevgili olmalýyým ki Tanrým!
O kadar Sevgili yapmalýsýn ki beni!

Ýmrensin ölüm... …







ezgi ç.
08.05.2010











Sosyal Medyada Paylaşın: