GÖZLERİM ACIYOR
Karanlýk hayallerimin büyüsüne kapýlýyorum.
Þehrim sen olmadan üþüyor.
Acý çekiyorum sevgili,
Acý çekiyorum.
Vücudum gittikçe daha çok titriyor.
Üþüyorum...
Nefesin olmadan üþüyorum.
Eskiden bir bakýþýn bile
Ýçimi ýsýtmaya yeterdi.
Dudaklarýmý sýcacýk buselerinle süslerdin.
Aramýzdaki vaz geçilmez tutku uyuþtururdu bizi.
Þefkatli gözlerinle tüm ruhumu okþardýn.
Sevgin saçlarýma dalga dalga yayýlýrdý.
Güldüðün zaman gamzelerinin o masum,
Çocuksu hali gelirdi meydana.
Geceleri orada yatýp,
Doya doya hayaller kurmak isterdim.
Nefesin buram buram aþk kokardý.
Aðladýðým zaman bana sýkýca sarýlýp,
Göz yaþlarýmý silerdin.
Sonra da en temiz duygularýnla
Dudaklarýmdan öperdin.
Þimdi neden yoksun ki sevgili?
Bak üþüyorum,yalnýzým.
Sokaklar bomboþ ve ben,
Soðuk kaldýrýmlardayým.
Kokunun hüküm sürdüðü yollarý kokluyorum.
Seni neden,
Ama neden bu kadar çok seviyorum sevgili?
Oysaki hayallerim bir çocuðunki kadar masum,temiz.
Sarýl bana sevgili.
Nefesinle ýsýt içimi.
Çünkü çok üþüyorum...
Ellerim gittikçe beyazlaþýyor.
Ben seni temiz hayallerimde seviyorum.
Güneþ yavaþ yavaþ kaldýrýmlarda parçalanýyor.
Kokun gittikçe azalýyor sevgili.
Gözlerim,titreyen yaþlarla seni arýyor.
Ben hala üþüyorum.
Üþüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.