Yaðmurla baþladý her þey… Meleklerin göz yaþlarýyla Islandýðýmýzda fark ettim, yüreðimin hala büyümediðini. Bedenim kadar büyüktü aþk Çocukluðum kadar küçük. Þemsiyenin altýna girmeyiþimiz Ele veriyordu her þeyi. Ben yüreðinin saçaðýna Sýðýnma çabasýndaydým Sen kollarýmýn altýna. Sol yanýmda susuz büyüttüðüm Duygularým, doyuyordu yaðmura. Oysa yaðmasý için Yakarmamýþtým hiç bir Tanrýya. Tadýna alýþýk olmadýðým cümleleri Çiðnememdendi Yüzümdeki acý tebessüm. Bilemezsin sen Ne zamandýr hasretim ýslanmaya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinanyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.