GÖNÜL ÇARDAĞI
Tutam tutam kahýrdýr ömrümce hep biçtiðim
Bir yudum nûþ deðildir Câm- i leb,den içtiðim.....
Gönül közümde demler, çayýna dem veririm.
Kirlettiðin bardaðý, sanma yýkar silerim.
Tiksinmem inan bana,kýrk gün ondan içerim.
Yeter ki sevgin dolsun, gönlümde ki bardaða...
Ýster deli boran ol,kýr dallarýmý salla.
Ýster bir þelale ol,bütün hücremde çaðla.
Ýstersen saðanak ol,istersen damla damla.
Yeter ki can suyum ol, gönlümde ki çoraða...
Bahardan sonra gelir,kýraç bozkýrlara yaz.
Ýster kýrmýzý olsun ,ister ise hep beyaz.
Dikenlerin batsa da, etmem ki hiç itiraz.
Yeter ki gülün aðsýn,gönlümde ki çardaða...
Usanmaz gece gündüz,yollarýna bakarým.
Hasret cana yetince ,bir sigara yakarým.
Yýldýzlardan fal tutar,vuslata gün sayarým.
Yeter ki bir gün yolun,uðramasýn firaða...
Sesizce virüs gibi ,zerk okmuþsun kanýma,
Adýný umut koydum,can katarsýn canýma.
Ýster senede bir gel,istersen kal yanýmda,
Yeter ki vuslatýmýz,kalmasýn son duraða...
Nûþ,,Tatlý þerbet.
Câm- i leb,,Dudak kadehi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.