HÜZÜN BOĞAN İZMİR DE BENİ YAKALAYIN AYNI GÜN
fatma güler
HÜZÜN BOĞAN İZMİR DE BENİ YAKALAYIN AYNI GÜN
HÜZÜN BOÐAN ÝZMÝR DE BENÝ YAKALAYIN AYNI GÜN
Asiyim,bu daðlarda ben gezerim
Kýrbaçladýðým sokaklardan çocuk ararým.
Bir elim hüzne boðulmuþ kentler de
Seni aramak.
Bir elim masum çocuklara seni göstermek.
Sen …sen…sen…
Anadolu sun
Hançerlenmiþ dört yanýndan bana ses vermezsen ,
Gözlerimde ki sürmelerimden gözyaþlarýmý sakladýðý bilin.
Hüzün boðan Ýzmir de beni yakalayýn ayný gün.
Karþýyaka,Foça,Balçova
Seni görmesem bu þehirler aðlar doya doya.
Bana ses vermezsen; gecelerden ateþ isterim
Ýzmir de batar ,Ýzmir de yatarým.
Yaðmurlar düþtüðü anda denizden sana,
Martý uçurturum,hem de barýþ adýna.
Sen bana ses vermezsen limanlardan gemileri býrakýrým
Hiç acýmadan.
Ekmek gider,dost gider,martý gider,
Siyah gözler kan çanaðýna döner.
Sigaralar paketleriyle ýsýtýr beni.
Üþütmeden , kalemlerimi býrakmadan
Bana ses ver.
Ýzmir bana darýldý mý? Kalem düþer
Dilimde sözcükler sevgisizliðe döner.
Bana elin vermezse Ýzmir ,
Bu dünya beni senden sürgün eder.
FATMA GÜLER
24 NÝSAN 2010
Ablam kadar deðer verdiðim ve yüreðine hiçbir zaman eþ deðer yürek bulamadýðým lise öðretmenim/hocama çok sevdiði memleketine …
ÖÐRENCÝSÝNDEN ;FÝLOZOF HOCASINA KABUL ETMESÝ ÜMÝDÝYLE...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.