BEYAZLIK
Gözümün alabildiði yer beyazlýk,
Dam boyu olmuþ kar kürtükleri,
Bütün mahlûkat siper edinmiþ,
Kendine kucak açan beyaz ruhu.
Canlýlar duâ üstüne duâ ediyor,
Kötülüklerden sýyrýlarak,
Ellerini kaldýrmýþ semaya,
Nimet veren yaratýcýya koþuyor.
Ekinler baþaklarýný sallýyor,
Karanlýklar arasýndan kükreyerek,
Otlar püsküllerini rüzgâra býrakýyor,
Yüce yatýrýcýya tekbir getirerek.
Ýçim seninle bulutlara açýlýyor,
Sevgi öpücüðü kalbime saçýlýyor,
Kalbime düþen bir lapa karla,
Bitkilerin hücresini görüyorum,
Aþkýmýn yuvasýna sevgi örüyorum,
Yeþillikler iliklerimi suluyor,
Uçsuz bucaksýz çöllerde,
Sular hendeklere doluyor.
Serap benden hýzla kaçýyor,
Denizin ruhuna uçuyor,
Engin bir tefekküre dalýyorum,
Aþk denizinde kendimi buluyorum.
Bir anlýk rüya, tokat atýyor,
Yorgun göz kapaklarýma,
Hakikatleri gör ve anla diye,
Bir yudum rüzgâr yuva yapýyor,
Sevgi ve neþe yüklü suratýma.
18.2.2008
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.