Ölüm þimdi baþ uçumda Ölüm beynimin içinde Hayat avuçlarýmda Sýkýyorum yumruðumu Týrnaklarýmýn izi tenimde Ölüm iki kaþ aramda Hayatým pamuk ipinde
Gözlerim uykuda Ölüm beynimin içinde Oysa yüreðim dimdik ayakta Duyuyorum sizi görüyorum Hapsolmuþum cam hücreye Görünse de bedenim yatakta
Ölüm beynimin içinde Yaþam yüreðimde Ýki cihan arasýnda kaldým Korkuyorum yorulmaktan Her þeyi oluruna býrakmaktan Ýki dala takýlmýþým Ýki çift küçük göz tutmakta
Zifiri karanlýk göçtü üzerime Ölüm beynimde Yaþam yüreðimde Umut avucumun içinde Yorgun uykularda bedenim Takatim tükenmek üzere Koyu katranlar ciðerimde Nefesim çok derinde Ölüm beynimin içinde Kara ekmekler üzerimde
27/2/2010 Zehra Atasoy
Bolu Üniversite hastanesinde ameliyathanenin önünde tanýþtýðým bir kadýnýn Maden kazasýndan sonra beyin ölümü gerçekleþen eþini umutla beklemesinden etkilenerek yazdýðým dizeler. ÝnþaAllah umutlarý boþa çýkmamýþtýr, eþi hayata ve iki yavrusuna geri dönmüþtür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zehra atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.