ha
ÇOK YALNIZIM
Gölgemle konuþur oldum.
Sanki çaktýrmadan, bana gülüyor.
Düþlerimde açan çiçekler, bir bir soluyor.
Kaçak kalbim, dost ellerinde durmuyor.
Geceye, gözyaþýmla beyaz motifler iþliyorum.
Dolunaya sýðýnýyor, yarýmaya dönüþürken düþüyorum.
Genç bir yýldýz yakalýyor, hüzün kokan ellerimi.
Iþýk evine taþýyor, koyu harflerle dolu zihnimi.
Tüm harflerimi, umutlu ýþýklarla yýkýyor
Iþýltýlý çiçek kokularýnda uyutuyor, gözlerimi.
Yeni düþ tozlarý dolduruyor cebime.
Görünmez salýncakla, uçuruyor evime.
Dünya, kalbimle birlikte takýlmýþ, senin peþine.
Düþ tozlarým, elimden sana doðru uçuyor.
Artýlardan düþtüm, eksiliyorum git gide.
Son mektubuna sarýlýyorum, rüzgara atlýyor.
Çok yalnýzým, uzaðým kendime bile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.