Bir yürüyüþ var ki! Pabucun sesi
Sanki yere doðru, çivi çakýyor.
Baþý dik göklerde pek gür nefesi
Kýzýlýrmak gibi, maðrur akýyor.
Yalandan bir iki övgü alýnca
Yalanýr da durur salya salýnca
Mayýþýr, kudurur kendi halýnca
Sevgisini vurup, kýrýp yýkýyor.
Biliyor cinsinin zafiyeti var
Sanki afet gibi her tarafý har
Kýþýn bile sokak ona nevbahar
Ortalýða ateþ, vermiþ yakýyor.
Düþük bir pantolon yakalar açýk
Ziynetler meydanda etrafa saçýk
Aklý fikri var ya, sanýrsýn kaçýk
Terine karýþmýþ, parfüm kokuyor.
Zannedersin onu popun kralý
Bilmiyor zavallý kalbi yaralý
Hem dünya hem ahret bahtý karalý
Avutup kendini, gazel okuyor.
Hâlbuki göklere, eriþmek çok zor
Yeri yarmak için, yetmez güç, efor
Kibri, gurur insan! Bil ki ateþ, kor
Þeytan ile nefis, bize takýyor.
Bir yürüyüþ var ki! Pabucun sesi
Cinsinin, kalbine þehvet çakýyor.
Baþý dik semada, göðüs kafesi
Bilinmeyen yöne, doðru akýyor…
Salih Yýldýz…02.05.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.