TEBESSÜMÜN İLACIM OLMUŞ

Kararsýzlýk var ya, içimi kemiren bi acý
Çaresizcelik mi dersin bunun adýna ?
Bilemezsin elbet, yaþadýn mý ki
Yaþama! sakýn ola yaþama
Sen sen ol, aldanma bu hayata.
Hayatý körü körüne yaþamak
Bilirim, çýldýrtýr insaný
Derman ararken batarsýn dert bataðýna
Kaçmaya çalýþtýðýn kapý var ya, kapanýr suratýna
Kapýnýn önünde bekler durursun
Belki bir ses duyar da
Kapýlýrsýn o sesin rüzgarýna...
Lodos muydu o tersten esen ?
Peki burda Lodos’tan baþka rüzgar esmez mi ?
Neden kapý kapalý ?
Yok mu kimse ?
Ama duyuyorum, ufak bir týkýrtý var içerde
Neden gelmiyor kapýya ?
Neden açmýyor kapýyý ?
Çünkü Lodos var burada
Kapatýyor açýlmak istenen her kapýyý
Es, Samyeli kavur ortalýðý, yak kapýmýzý
Ýçimi yakmasýný biliyorsun ya, es ne olur
Kýble, sen niye duruyorsun öyle sessiz sakin
Essene sende, ýslatsana bedenimi
Yaðdýr ki yanan ateþim sönsün...
Anladým sizden fayda yok bana
Açýlmayacak bu kapý, biliyorum
Ama ne olur bir ses ver
Hiç yoktan bundan mahrum etme beni
Yoksa pencereni mi açýyorsun
Neden düþtü gölgen önüme ?
Göstermeyecek misin o güzel yüzünü ?
Esirgeyecek misin o güzel sözünü ?
Hiç olmassa bir gülüver
Eksik olmasýn yüzünden tebessüm
Çünkü bir tek tebessümün haz veriyor ruhuma
Sana ulaþmak için çýrpýnan yüreðim
Yalnýzca o an diniyor bir kaç saniyeliðine
Tebessümün ilacým olmuþ farkýnda mýyým?
Görmessem o gün bil ki hastayým
Þunu bil ki sana kavuþana kadar yastayým...
--M.oRTa--

Sosyal Medyada Paylaşın: