GÖREYİM SENİ

Dersin ki aþk emsalsiz insaf yok vefa kayýp
Geçmiþe bir kör kurþun sýk da göreyim seni
Madem ki sevgi kutsal ne günah ne de ayýp
Kaderin omuzuna yýk da göreyim seni

Anka’nýn kanadý ol kays’ýn küllerinde yan
Ebabil ile dost ol yol eskit taþa giryan
Doðduðun ilk gün gibi öyle anadan üryan
Girdiðin o kapýdan çýk da göreyim seni

Topraðýn telaþesi gün doðumuna meðer
Hani dal incitmezdin gül niye boyun eðer
Madem ki öyle dersin bu aþk ölmeye deðer
Benden önce ne varsa yak da göreyim seni

Ne söyler ne susarsýn ne ölü nede diri
Gönlünün zarýný soy aksýn günahý kiri
Dün gece bende kalmýþ göz bebeðinden biri
Kalaný yuvasýndan sök de göreyim seni

Adýný sevda koydun çiðnediðin zehire
Geceyi kana batýr günü sür bu þehire
Kulaç vur her duada kutsadýðýn nehire
Çaðlayýp ardýn sýra ak da göreyim seni

Gönlüm aðýr yaralý senden intikam alýr
Tenim iyileþirde de ruhum komada kalýr
Hani çok geç olmadan belki kendine gelir
Yüklenmiþ artçý bir þok çak da göreyim seni

Madem ki sen bu yolu tek baþýna yürüdün
Madem ki diyar gurbet ölüsünü sürüdün
Madem ki benden bir þey eksiltmeden eridin
Yazgýnýn önüne diz çök de göreyim seni

Sosyal Medyada Paylaşın: