Yarýnlarýmýn umuduydu Nazlýcan
kasýklarýmdaki arsýz aþkýn dölü
gözlerime sürdüðüm ümitti bakýþý
acý yýllarýma sürülen bal tadýydý
içimdeki biriken fýrtýnaydý Nazlýcan
ha koptu ha kopacak …
sancýsý üç sene sürdü, doðumu yýllarca beklenen
kocaman bir sevdaydý yüreklere gizlenen
yasak aþka açýlan bir yelkendi Nazlýcan
bazen bir þiir, bazen özlem yüklü melodi
hüzünlü akþamlarda içilen bir meydi tadý
yitik duygularýn hüküm sürdüðü sýðýnak
Nazlýydý adý gibi, candý damarlarda atan
sessizce yaþanan buðulu azaptý
görünmeyen bir yerde kanayan yara
adý konulmayan kimliksiz isyandý
ben seni nerede yitirdim nazlým
sevdamla seni hangi mezara gömdüm
dayanmasý öyle zor ki yokluðuna
seninle bütün hayallerimi de öldürdüm…
Blueangel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.