... RÜZGÂR...

Esme ey rüzgâr, sokaklar çokta dar
Kopar kýrýlýr kalp, duvara çarpar
Yüreðim yokuþundan, yangýn aðlar
Sen bende deli, tufanlý yüreksin

Estin gönlü yarýþta, oldu mu ki?
Tonca yel soktun, dirhem çýktýmý ki?
Yârde baðrým deþti, hiç acýr mý ki?
Sevdanýn selinde, gönlü deþersin!

Durma duman olmadan gönlüm!
Sensiz hasrette geçiyor, bu ömrüm!
Hayýrsýz senin, derdinle çürüdüm!
Dað taþ demez, arkandan yürütürsün!

Dert yokuþu yakar, canýmý daðlar!
Güller baðbanda, bülbüllere yanar!
Dað baþýnda da, çoban sütü saðar!
Aþkýmý da zor da kor, aðlatýrsýn!

Durma ey gül, aþk yarý yolda tekler
Bu gönül uslanmaz, senide bekler
Yað yaðmur içime, kuraklar inler
Gül benden neden, dermaný kesersin?

Dudaklarým deðdi mi ki tenine!
Nefes girer ise, birden bedene!
Ýçten seller sarar, piþman gidene!
Seven kalbi, ateþlere salarsýn!

Bülbül derdi hakka aðlayýp yanmak
Sanma ki gül vardýr, sana aldanmak
Ýþin gönül kýrýp, dertlere salmak
Beþ günlük ömrünle, havan atarsýn…

(02.05.2010)AZAP…

Sosyal Medyada Paylaşın: