IRMAKLA SOHBET
Bir zamanlar þýrýl þýrýl akardýn
Sesin bir hoþtu bülbül gibi þakardýn
Sevdalý gönüllere derman idin devaydýn
Konuþ benimle ey ýrmak kime kýrýldýn
Ne oldu’da kurudun sustun be ýrmak
Sabýrla çaðladým taþlara vurdum
Gelirsiniz diye bekledim durdum
Giden gelmeyince kýrýldý umudum
Sonunda kahredip böyle kurudum
Daha ne olsun yýllarým geçti kurak
Bir zamanlar toy bir delikanlýydýn
Saçlarýn omuz omuz heyecanlýydýn
Köyün güzel kýzýna delice sevdalýydýn
Sana ne olduda birden bire yaþlandýn
Yüzünde fer kalmamýþ sarardýnda soldun
Arz edeyim ey ýrmak dinle garip halimi
Acýmasýz yýllar çaldýlar gençliðimi
Birde o yare açýlýp dökemeyince içimi
Gurbetim kucaðýna atýverdim kendimi
Senin gibi yadeller anlamadý derdimi
Yazan:Bestekar/Bayram DOKGÖZ