KAYBOLAN YILLAR...
Akrep yelkovana küsmüþ, geçmiyor saatler
Yaðýyor umudun üstüne, lapa lapa kar
Derdimin tek yoldaþý, heybemdeki þiirler
Süpürmüyor o karý, esen zalim rüzgarlar...
Bir kez yapýþtý gitmiyor, ne hüzün ne keder
Alýn yazým oldu sanki, çektiðim çileler
Ne sözün hükmü geçer, nede teselli eder
Silgiyle silinmiyor, kaderdeki çizgiler...
Hergün ayný nakaratý, söylüyor bu diller
Gölge gibi takip eder, o acý sirenler
Söylenen bu türküyü, bilirim onlar dinler
Ýmkansýzý düþleyen, o gönülden sevenler...
Ben çok sevdim ama, sen oldun baþkasýna yar
Bana hep yek attýrdý zaten, hayat denen zar
Sana mutluluk yakýþýr, bana düþer efkar
Bir ucu yanýk mektup, birde kaybolan yýllar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.