Bir Daha Göremeyeceğim

Hiç beklemediðin bir kapý týkýrtýsý olurum
zamansýz ve hazýrlýksýz olanýndan
birazda özlem yüklü
nasýlda dayanacak acýlýnca kapý
nasýl ucacak gökyüzündeki kuþlar
nasýl nefes alacak kent
bilirmiydiki insanlar
çaldýðým kapýnýn sesinin bir hasret türküsü olduðunu
tahmin edilebilirmiydiki kaç gece aðlayan gözlerimi
düþünmüþlermiydi kaç kere zile gitmiþti bu el çalamadan
bekledikçe masumlaþýr yaþlanýr oldum
ufak çoçuklar geçti yanýmdan
kalbi yanmamýþ,þeker yiyebiliyorlardý
onlar geçtikçe yelkovan akrebi kovalardý
ben ise yüzüme konan kara sinekleri
trenler kalkýyordu sýcak çaylarýný yudumlayan yolcularýyla
karýncalar kaçýþýyordu yuvalarýna
kendilerinden büyük akþam yemekleriyle
denizin parýldayan suyunda þehri izleyenler gördüm
kayýklarla geceyi geçirmek için küreðe asýlanlar
sevdiðiyle el ele caddede yürüyenler gördüm
ey sevdiðim insanlar
ben bir ömür beklerken bir kapýnýn açýlmasýný
görmediniz gürleyen gözyaþlarýmý
ne yazýk bana
yazýk ki aðladým, sevdim, yüreðim kanadý
kanatlarým kýrýldý
kimse dönüp vah demedi
ahlayanlar uzaktaydý güneþin battýðý yerde
haydi son kez bulun beni
görün sessizce çýðlýk atan masumiyetimi
bir de tekne verin bana iki kiþilik
ne bakarsýnýz yanan aþýðým ben
tek mi olayým yahut mecnun gibi toprak mý
uðraþmayýn o benim yanýmda göremiyorsunuz
yazýk ki yazýk
kürek çektikçe karþýmda olacaktýr her nefesinde dalgalanan deniz üstünde
görebileceðim göreceðim görüyorum
karþýmda
lakin ne yazýk ki sizleri bir daha göremiyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın: