Uzanýyor gece
Kuþluk vaktinin kýzýl parmaklarýna doðru
Sönüyor
Benliðimdeki gölgelerin hareleri bir bir
Uzak ufuklar
Denizin hayat veren yankýsýný dinlerken
Gelincik þerbeti içen yüreðim sabahýn kapýsýnda
Özlemin tadý deðiyor dudaklarýma
Bükülüyor ýþýðýn safýndaki bulutlar
Buruk bir tadla
Çocuk yanýmýn ezilen masalýyla
Koþuyorum sokaða
Çelme takan düþler geçmiþten kalan mavi bir ýþýk
Bina aralarýnda
Hüzün diye ceplerimden yere dökülen iniltiler
Giden gecede savruk
Adýmlarým pelte pelte takýlýyor gözlerimin aðýrlýðýna
Tenhalýðýn iplerine dolanýyorum
Yaralanýyorum sessizliðin temeli atýlmýþ içimdeki benle
Ama gözkapaklarým sevmiyor yaþlarý
Ruhumdan su sesleri sýyrýlýyor
Dokunuyorum
Parlak bir oluþumdan nasibini almýþ hislerime
Avuçlarýmýn gökleri
Bir kalp yanýðý döküyor kaldýrýmlara
Kývýlcýmlar ayak izlerime seriliyor
Dilek çýkmazlarýnýn
Sefil karanlýklarýndan yeniden doðmak
Rahmet bulurmu yanýlgýlarýma
Sözlerim bana dönük bir cephe gibi sanki
Savaþýyorum
Sana yaldýz biriktireceðim diye
Gece ruhumdan kayýp giden
Yýldýz gölgelerinden
.....