Dergah oldu yüreðim el açmaktan, duadan Yâr gönlüne bir nebze merhamet gelsin diye. Rabbim eylemesin hiç, haram kýlan hayadan Kalbe sevdayý vermiþ, gönüller gülsün diye.
Gözler görür manayý, sezer sanýr yürekler. Ýçinde ne var, ne yok beraberce sürükler. Közü düþen gönüle, aþk alevi körükler Nasýl güçlü duygu bu, acýyý bilsin diye.
Tarihte ne aþýklar onmaz yara almýþlar Bir aþký derya ile hülyalara dalmýþlar. Nice zorluk aþmýþlar, benliðini salmýþlar Sanmam ki hatýrlanýp, efsane olsun diye.
Kimi aklýn yitirmiþ, olmuþ karasevdalý Tüm serveti aþkýymýþ, yitilmiþ adý, saný.. Kimi ilahi aþkla, hakka dönmüþ sol yaný Gönülleri aþýpta, divane olsun diye..
Öyle bir yanar içi, aþk tadýnda har vardýr Ondan gayrý her canda erimez bir kar vardýr. Onun için, dilinde söylenen tek yâr vardýr Birtek onu söylesin, bir onu bilsin diye...
Derde düþmemek için, ey gönül! duy bunlarý Zihninin köþesine not edip koy bunlarý. Kul aþký geçiciymiþ, ruhundan soy bunlarý Ona söylüyorum ki, aklýndan silsin diye.
A. MORKOÇ Sosyal Medyada Paylaşın:
adalet morkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.