yýllar sonra sana geleceðim bir gün
kucaðýmda demet olmuþ
renk renk
çeþit çeþit
kýr çiçekleri...
yüreðimde
kat kat hasretten harman
sevgim...
gözlerimde
her an yeniden doðmuþ
akmýþ, birikmiþ
top top zümrüt olmuþ
evrene yeþil yeþil gülen
sevda pýnarýmýn damlalarý
içimde sana kavuþmanýn
vuslata yaklaþmanýn sevinci
kollarým ardýna kadar
kocaman açýlmýþ
sana geleceðim...
belki bu buluþma
bu özlenen an
hayal edilen mutluluk
vuslat olmayacak hiç...
hiç olmayacak
gerçekleþmeyecek güzelim.
ben yaþadýkça
hayal edebildikçe
seni görmeyi düþledikçe
seni bu kadar istedikçe
umutlar hiç solmayacak
hep var olacak
taptaze kalacak
benimle yaþayacak
yaþatacak beni sevgilim...
çünkü ben seni “ÖYLESÝNE “ deðil
“ÖLESÝYE...” sevdim...
bir kez için
bir seferlik için
bir ömür için deðil,
sonsuza dek yaþamak
senin olmak için sevdim.
o denli...
evet, o denli sonsuz sevdim.
sana gelip
sende kalýp
sende ölmek için
sonsuza dek seninle
aþkýn volkanýna atlamak
sevda lavlarý olarak akmak
o lavlarla evrene taþýp
tüm evreni sarýp
volkanik ve de granit
bir kaya olmak,
olabilmek... olabilmek için
sonsuza dek seninle
o kayada var olmak istedim.
bütünleþmek...
ve de
sevdamýzýn heykelinde kalmak
sonsuzlaþmak o granit heykelde.
Sen olmak istedim sevgilim
Sen olabilmek
Seninle yine sen...
27. 04. 2010
Suat TUTAK