Ruhumun derinliklerine iþlemiþ býrakmýyor nefesin Hala duyuyorum bana sesleniyor hüzünlüydü sesin Ne olur gitme gitme dergibi bakýyordu gözlerin Beni býraktýðýn yere bakýyorum belki dönüverirsin
Hiç tükenmedi, hiçte tükenmeyecek umutlarým Kavuþacaðýz bir gün hiç kaybetmedim ki caným Hep benimlesin aldýðým nefeste içtiðim sudasýn Kimse çýkaramaz oradan seni hep yüreðimdesin
Artýk, seneler su gibi akýp gidiyor hep sensizim Ne baharýn tadý kaldý nede yazýn ben üþüyorum Hayatým hep kýþ artýk devamlý estiriyor poyrazým Damarlarým çekiliyor sanki kuruyor yapraklarým
Dokunmak istiyorum doyasýya kollarýmla sarýlmak Hiç býrakmamak ömrümüz boyunca öylece kalmak Ayrý düþmemiþ daha dün ayrýlmýþ gibi seninle olmak Hayali bile güzel uyuyup da bir daha hiç uyanmamak
Nihal / 30.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.