ÖYKÜSÜ BU

Periþan bir yaþantý, dünüm, bugünüm harap,
Vicdanýmýn verdiði cezanýn öyküsü bu.
Sen Rahmansýn ve Rahim, affeyle beni Ya Rabb,
Boynu bükük ve sefil, gezenin öyküsü bu.

Maziye isyaným var, sayýsýz günahlarým,
Neye yarar bilmem ki anlamsýz eyvahlarým?
Geceler kâbus olur, uykusuz sabahlarým,
Kaldýrýmlar üstünde sýzanýn öyküsü bu.

Hiçbir þeyin tadý yok, boþa geçiyor zaman,
Düþlerime sis çökmüþ, umutlarýma duman
Yýldýzlarýn þavkýyla parlýyorken asuman,
Zindanlarda arzuhal yazanýn öyküsü bu.

Afakým yokuþ olur, imrenirim düzlere,
Tan vakti aðarýrken, ýslatýlan yüzlere,
Minareden yükselen o mukaddes sözlere,
Ruhuma nakþettiðim, ezanýn öyküsü bu.

Fikret piþmandýr desem, nefsim gücenir bana,
Oysa þeytan eline kýna yakýyor kýna,
Azrail görev alýp henüz kýymadan cana,
Rahmetine sýðýnan, ozanýn öyküsü bu.

Saygýlarýmla....
Fikret CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: