Sönmüþ zamanlarýn Zühre yýldýzý
Bulut kýrýklarýnýn ardýna saklanýrken
Ala-ya sunulmuþtu dualarým
Iþýðýnda ölüm kývrýmlarý savrulurken küme küme
Ben Yalnýzdým
Düþlerimin hayaletleriyle
Oysa ki yaðmur ipleriyle
Korkunun çukurunda gezerken harf kümeleri
Duruþundan güç bulup salýncaðýn suskunluðundan davacý olur
Rüzgâr
Süslü cümleler ulaþýrken bulut patikalarýna
Yeryüzünde düz heceler parsellemiþ olur sevdayý
Derler ki aþk unutulurmuþ
Aslýnda
Kaygýsýndan
Kendine maðrur uçurtma þekilleri çizerken
Elinde beliren ter bezlerini
Uzaklarýn yaðmurlarý sanýr
Bekler duygu çýkmazlarýnda ýslanmayý
Yine mantýðýn o tanýmsýz esareti
Ben ise dökülürüm denize
Karýþýrým sularýn delisine
Kalbim yosun kýrlarýnda bir dal
Yaralar beni dalgalar, soluksuz yeryüzüne çýkarým
ki..
Seni ben yapan
Bir duru renk gibi
Haberin var mý?
Gönül süzgecinden süzülmeyen
Su artýlarý
Köpüktür denizin makamýmda
Erir beyazlýklarý
Görmüyor musun?
O yüzden son kararýmdýr
Tek kiþilik gidiþ bileti düþsel boyutlara
Ölüm fermanýdýr ellerim
Sahte cümle oluþumlarýna
Þimdi aðlamadan
Býrak yansýn göz çukurlarýn ,
Aþkýn tarafsýz egemenliðiyle
Ben kalbinin duvarýyým vurulur benliðim siyahlara
Boya içindeki gökyüzünü maviye
Karanlýk bizi soluksuz býrakmadan
....